வில்லினையொத்த புருவம்

வில்லினையொத்த புருவம் வளைத்தனை வேலவா அங்கோர் வெற்பு நொருங்கிப்
பொடிப்பொடியானது வேலவா
சொல்லினைத் தேனிற் குழைத்துரைப்பாள் சிறு வள்ளியைக் கண்டு சொக்கி
மரமென நின்றனை தென்மலைக் காட்டிலே
கல்லினையொத்த வலிய மனம் கொண்ட பாதகன் சிங்கன் கண்ணிரண்டாயிரம்
காக்கைக்கிரையிட்ட வேலவா
பல்லினைக்காட்டி வெண் முத்தைப் பழித்திடும் வள்ளியை ஒரு பார்ப்பனக்
கோலம் தரித்துக் கரம் தொட்ட வேலவா

வெள்ளலைக் கைகளைக் கொட்டி முழங்கும் கடலினை உடல் வெம்பி மருகிக்
கருகிப் புகையாய் வெருட்டினாய்
கிள்ளை மொழிச்சிறு வள்ளியென்னும் பெயர் செல்வத்தை என்றும் கேடற்ற
வாழ்வினை இன்ப விளக்கை மருவினாய்
கொள்ளை கொண்டே அமராவதி வாழ்வு குலைத்தவன் பானு கோபன் தலை பத்துக்
கோடித் துணுக்குரக் கோபித்தாய்
துள்ளிக் குலாவித்திரியும் சிறு வன மானைப்போல் தினைத் தோட்டத்திலேயொரு
பெண்ணை மணங்கொண்ட வேலவா

ஆறு சுடர் முகம் கண்டு விழிக்கின்ப மாகுதே கையில் அஞ்சலெனும் குறி
கண்டு மகிழ்ச்சி யுண்டாகுதே
நீறு படக்கொடும் பாவம் பிணி பசி யாவையும் இங்கு நீக்கியடியரை
நித்தமும் காத்திடும் வேலவா
கூறு படப்பல கோடியவுணரின் கூட்டத்தைக் கண்டு கொக்கரித்தண்டம் குலுங்க
நகைத்திடும் சேவலாய்
மாறு படப்பல வேறு வடிவோடு தோன்றுவாய் எங்கள் வைரவி பெற்ற பெருங்கனலே
வடிவேலவா வடிவேலவா வடிவேலவா வடிவேலவா